7.06.2020, KKP
W niedzielę 7 czerwca 2020 o godzinie 20.00 można będzie obejrzeć za darmo online spektakl Teatru Współczesnego w Warszawie “Skarpetki, opus 124” z udziałem dwóch sławnych aktorów: Wojciecha Pszoniaka i Piotra Fronczewskiego.
“Skarpetki, opus 124” – to partytura na świetne role. Dwaj aktorzy o różnych rodowodach scenicznych i silnych osobowościach mają już za sobą chwile sławy. Podejmują próbę powrotu na scenę. Przygotowują spektakl słowno-muzyczny według scenariusza napisanego przez jednego z nich – co z racji skrajnie różnych charakterów i doświadczeń życiowych bohaterów nie może się odbyć bez zgrzytów i zabawnych konfliktów. Przedstawienie we Współczesnym miało premierę w 2010 roku i w ciągu 2 lat zostało zagrane 100 razy. Było również transmitowane z Teatru Współczesnego w ramach Teatru Telewizji w 2012 roku. Właśnie tę wersję można zobaczyć z domowego fotela.
SPEKTAKL będzie dostępny TUTAJ wyłącznie na terenie Polski, w niedzielę 7 czerwca od 20.00 do 22.15.
Daniel Colas: aktor, reżyser teatralny i filmowy, pisarz. Od 2006 roku dyrektor artystyczny Teatru “Les Mathurins” w Paryżu. Absolwent Wyższej Państwowej Szkoły Teatralnej w Paryżu (Conservatoire National supérieur d’art dramatique) – szkołę ukończył w 1970 roku z pierwszą lokatą. W 1972 roku został uhonorowany nagrodą im. Gerarda Philipe’a dla najlepszego aktora teatralnego.
FRAGMENTY RECENZJI:
Kiedy panowie zasiadają do instrumentów – Verdier do skrzypiec, Bremont do wiolonczeli – kiedy smyczek zawisa w powietrzu już gotowy do pociągnięcia po strunie, Bremont zaczyna kolejną zagrywkę ze swoim kolegą. Krótka uwaga przeradza się w walkę o dziurawe skarpetki, o pomysł na kostiumy klaunów. Ale to psychiczne rozgrywanie, prowadzone przez Pszoniaka z kamienną twarzą, maskuje rosnący strach – że się nie podoła tej roli, że to być może ostatnia szansa na wielki comeback. A wrócić nie ma do czego. Sława minęła, a z nią odeszły pieniądze. (Tomasz Mościcki,
“Dziennik Gazeta Prawna”)
“Skarpetki, opus 124” Daniela Colasa przywiózł z Paryża Wojciech Pszoniak, który od czasu “Kolacji dla głupców” w Ateneum szukał nowej sztuki dla siebie i Piotra Fronczewskiego. Zagrał Bremonta, zapomnianą gwiazdę teatru. O comebacku z nim w duecie marzy Verdier. Aktor o wspaniałych początkach, ale też poza sceną, za to z ambicjami reżyserskimi oraz kontrowersyjnym pomysłem, by wystawić poezje Paula Verlaine’a w kostiumach klownów z towarzyszeniem skrzypiec i wiolonczeli. […] Wartość reżyserii Macieja Englerta polega na tym, że z sekwencji prób i monologów wykroił kawał porządnego teatru z wyrazistymi postaciami. Tragikomicznymi, bo w portretach psychologicznych równie ważne jak zdrady małżeńskie są dziurawe skarpetki i peruczki. (Jacek Cieślak,
“Rzeczpospolita”)
“Skarpetki” to portret dwóch starzejących się aktorów o kompletnie różnych charakterach, systemach wartości i nastawieniu do życia, którzy przygotowują przedstawienie będące dla nich szansą powrotu na szczyt. W toku kłótni, wygłaszania sobie”prawdy prosto w oczy”, trzaskania drzwiami i wracania z podkulonym ogonem, stopniowo dochodzą do wniosku, że pod maskami, które noszą, są samotnymi, starzejącymi się ludźmi, których więcej łączy, niż dzieli.
Sama historia jest schematyczna i to zdecydowanie nie ona, ale obsada aktorska stanowi główny walor spektaklu wyreżyserowanego w warszawskim Współczesnym przez Macieja Englerta. Piotr Fronczewski i Wojciech Pszoniak na scenie spotykali się wielokrotnie (choćby w spektaklu “Kolacja dla głupca” w stołecznym teatrze Ateneum czy w Kabarecie pod Egidą) i tę zażyłość w przedstawieniu widać. Z wdziękiem bawią się swoimi rolami: przebrzmiałej gwiazdy, mizantropa i pedanta nieznoszącego dziurawych skarpetek oraz spłukiwania naczyń zimną wodą (Pszoniak) i niegdyś świetnie się zapowiadającego aktora, potem chałturnika, dziś mędrca, pełnego tolerancji dla ludzkich słabości (Fronczewski). (Aneta Kyzioł, “Polityka”)
FESTIWAL TEATRU POLSKIEGO RADIA I TEATRU TELEWIZJI POLSKIEJ “DWA TEATRY – SOPOT 2012: Nagroda aktorska za rolę męską ex aequo dla PIOTRA FRONCZEWSKIEGO I WOJCIECHA PSZONIAKA, nagroda za muzykę do spektaklu i opracowanie muzyczne dla JERZEGO SATANOWSKIEGO.
POLKOWICKIE DNI TEATRU 2011
Nagroda publiczności dla najlepszego spektaklu, Złoty Miedziak w kategorii najlepszy aktor dla PIOTRA FRONCZEWSKIEGO, nagroda publiczności dla MACIEJA ENGLERTA w kategorii: najlepszy reżyser.
PRZEDSTAWIENIE TRWA 2 godziny 15 minut.
