14.01.2021, Ewelina Kucharska, aktualizacja 19.01.2021
W sobotę 16 stycznia odbył się inscenizowany koncert „Sekretne życie obrazów”. Wydarzenie to jest wynikiem współpracy Teatru Wielkiego – Opery Narodowej i Polskiej Opery Królewskiej. Wydarzenie można oglądać nadal na VOD Teatru Wielkiego oraz kanale TWON w serwisie YouTube.
Zacznijmy od omówienia samego pomysłu. Zestawianie znanych arii, zaczerpniętych z różnych dzieł różnych kompozytorów nie jest niczym nadzwyczajnym. Już w XVII wieku rozwinęła się odmiana opery nazywana pasticcio, co w tłumaczeniu oznacza „bałagan” lub… „pasztet”. Nazwa ta zawsze mnie śmieszyła, jednak trzeba przyznać, że doskonale oddaje istotę gatunku. Pasticcio polegało bowiem na tworzeniu dzieła, w którym zawarte były utwory innych autorów, często użyte bez ich zgody. Zapożyczone fragmenty można było modyfikować, jednak zazwyczaj pozostawiano je bez większych zmian, aby publiczność była zadowolona. Do znanych powszechnie arii dodawano nowe kompozycje, a całość łączyło libretto.
Współcześnie popularną praktyką jest tworzenie koncertów, podczas których prezentowane są najbardziej znane i lubiane arie operowe, jednak „Sekretne życie obrazów” wyróżnia się na tle podobnych wydarzeń. Po pierwsze – jest wynikiem współpracy dwóch wielkich instytucji kultury, o czym mogłabym napisać osobny artykuł. Na wielkie brawa zasługują wszelkie tego typu inicjatywy w tym trudnym, nie tylko dla kultury, czasie.
Kolejnym powodem, dla którego koncert „Sekretne życie obrazów” uważam za godny uwagi jest repertuar. O problemie „typowego repertuaru filharmonii” pisałam trochę przy okazji wykonania dzieł Haendla i Hummla. TWON i Polska Opera Królewska przedstawią dzieła barokowych twórców, które pomimo rozpoznawalności nie goszczą często na deskach teatrów. Nie przedłużając, przejdę do ostatniej kwestii – koncertu inscenizowanego. Rzadko spotykamy tę formę koncertu, gdyż wymaga zatrudnienia scenarzysty, operatora świateł czy choreografa, jednak sam pomysł nie jest niczym nadzwyczajnym. Niesamowite jest jednak połączenie koncertu arii operowych z obrazami mistrzów barokowego malarstwa.
W programie znajdują się arie z oper największych barokowych twórców – Monteverdiego, Vivaldiego oraz Haendla. Twórcy określili je zgrabnie muzycznymi obrazami wyjętymi z większej całości. Muzyczny kolaż stał się podstawą do opowiedzenia krótkich scen uchwyconych w dziełach Vermeera, Rembrandta i Fragonarda. Jestem bardzo ciekawa, jakie historie opowiedzą nam artyści kompozycjami takimi jak Armatae face et anguibus (Judyta triumfująca Vivaldiego) czy L’alma mia fra le tempeste (Agrippina Haendla).
Scenariusz spektaklu stworzyła Ewa Rucińska, która zajęła się także reżyserią koncertu. Kierownictwo muzyczne nad śpiewakami Akademii Operowej oraz Zespołem Instrumentów Dawnych Polskiej Opery Królewskiej Capella Regia Polona objął Krzysztof Garstka, którego w sobotę usłyszymy także przy klawesynie. Choreografią zajęła się Ilona Molka, za projekcje video odpowiedzialny jest Piotr Majewski, a Elżbieta Tolak jest autorką kostiumów.
Serdecznie zapraszam Państwa na ten wyjątkowy koncert – już w sobotę o godzinie 19:00. Do zobaczenia!
WYKONAWCY:
Inna Fedoriiy sopran
Magda Górniak sopran
Katarzyna Drelich sopran
Justyna Ołów mezzosopran
Nataliia Kukhar mezzosopran
Paula Kluczna-Lula mezzosopran
Zuzanna Nalewajek mezzosopran
Katarzyna Szymkowiak mezzosopran
Jakub Foltak konratenor
Mykhailo Kushlyk tenor
Paweł Horodyski bas
Yevhen Rakhmanin bas
Karol Skwara bas
W roli Mima: Gregor Giselbrecht
PROGRAM:
Haendel
Rodelinda, uwertura
Monteverdi
Powrót Ulissesa do ojczyzny, aria Neptuna Superbo è l’huom
Haendel
Rinaldo, aria Armidy Furie terribili
Ariodante, aria Ariodantego Dopo notte
Rinaldo, aria Armidy Molto voglio, molto spero
Ariodante, duet Ginevry i Ariodantego Bramo aver mille vite
duet Lurcania i Dalindy Dite spera
Orlando, aria Zoroastra Lascia amor
Ariodante, aria Lurcania Il tuo sangue
Rinaldo, aria Argantego Sibilar gli angui d’Aletto
Alcina, aria Alciny Si son quella
Agrippina, aria Agrippiny L’alma mia fra le tempeste
Orlando, aria Zoroastra Sorge infausta una procella
Ariodante aria Ariodantego Scherza infida
arioso Ginevry Vezzi lusinghe e brio
Monteverdi
Koronacja Poppei, duet Poppei i Nerona Pur ti miro, Pur ti godo
Haendel
Rinaldo, aria Rinalda Cara sposa
Vivaldi
Judyta triumfująca, Armatae face et anguibus
Zdjęcie na górze strony: Justyna Ołów, fot. Krzysztof Bieliński, Teatr Wielki – Opera Narodowa
