malgosia-dlugosz

“Muzyka moja miłość” – rozmowa z gwiazdą polskiej operetki Małgorzatą Długosz

Małgorzata Długosz i Krzysztof Korwin-Piotrowskim rozmawiają o Bogusławie Kaczyńskim, Teatrze Muzycznym ROMA, Gliwickim Teatrze Muzycznym, Tatrach i… makaronie.

Małgorzata Długosz ukończyła Wydział Wokalno–Aktorski Akademii Muzycznej w Łodzi oraz doskonaliła swój warsztat na kursach oratoryjno–kantatowych u Adele Stolte w ramach Festiwalu „Wratislavia Cantans” we Wrocławiu. Równolegle z kształceniem głosu studiowała pedagogikę wokalną na Wydziale Kompozycji i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej w Łodzi. Zadebiutowała na scenie Teatru Wielkiego partią pani Rossignol w operze „Dyrektor teatru” Mozarta, w przedstawieniu łódzkiej AM. Już w czasie studiów związała się na dwa sezony z Warszawską Operą Kameralną, a następnie przez kilka lat występowała na scenie Opery Bałtyckiej w Gdańsku i Teatru Wielkiego w Poznaniu.

W 1994 roku została zaangażowana przez dyrektora Bogusława Kaczyńskiego do Teatru Muzycznego „Roma” w Warszawie, w którym wykonywała partie operetkowe takie jak: Arsena w „Baronie cygańskim” Straussa, Adela w „Zemście nietoperza” Straussa, Joanna w „Błękitnym zamku” Czubatego, Księżna w „Ptaszniku z Tyrolu” Zellera, Stasi w „Księżniczce czardasza” Kalmana, Hanna w „Wesołej wdówce” Lehara (podczas premiery rozentuzjazmowana publiczność zmusiła ją do bisowania słynnej „Pieśni o Wilii”). Z powodzeniem występowała w „Romie” także w repertuarze operowym jako Frasquita w „Carmen” Bizeta oraz I Dama i Papagena w „Czarodziejskim flecie” Mozarta. Następnie za dyrekcji Pawła Gabary i Krzysztofa Korwina-Piotrowskiego była przez kilkanaście lat primadonną Gliwickiego Teatru Muzycznego, kreując partie: Sylwii w „Księżniczce czardasza” Kalmana, Rosalindy w „Zemście nietoperza” Straussa, Lizy w „Krainie uśmiechu” Lehara, tytułowej hrabiny Maricy w operetce Kalmana, księżniczki Layi w „Kwiecie Hawaii” Abrahama. Wielkim sukcesem okazała się jej partia Micaëli w operze „Carmen” Bizeta, za którą została nominowana do Złotej Maski, a spektakl w inscenizacji Pawła Szkotaka otrzymał nagrodę Złota Maska jako Wydarzenie Roku. Kolejnym wielkim wyzwaniem i znakomitą kreacją była tytułowa partia w prapremierze spektaklu muzycznego „Anna Karenina” w adaptacji teatralnej Krzysztofa Korwina-Piotrowskiego, z muzyką Andrzeja Zaryckiego, w reżyserii Józefa Opalskiego.

W Operze Nova w Bydgoszczy śpiewała przez wiele sezonów partię Lizy w „Krainie uśmiechu” Lehara i tytułową hrabinę Maricę w operetce Kalmana. W Operze Krakowskiej wystąpiła jako Rozalina w „Zemście nietoperza” Straussa. W Teatrze Muzycznym w Łodzi śpiewa tytułową partię w operetce Offenbacha „Wielka Księżna Gerolstein”. Często występuje jako śpiewaczka estradowa, zapraszana na festiwale muzyczne w całej Polsce. Przez kilkanaście lat była gwiazdą Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju za dyrekcji Bogusława Kaczyńskiego. Oprócz arii operowych i operetkowych wykonuje również oratoria i kantaty Bacha, Haydna i Haendla oraz „Stabat Mater” Pergolesiego, Rossiniego i Szymanowskiego.

Brała udział w koncertach i programach telewizyjnych: prapremiera „Messa degli Angeli” Heimermanna, skomponowanej i wykonanej specjalnie z okazji 80-tych urodzin papieża Jana Pawła II w Rzymie, „Stabat Mater” Szymanowskiego w Bielsku-Białej, „Wielka sława to żart” w Warszawie, „Tu, gdzie śpiewał Jan Kiepura” w Krynicy-Zdroju, „Gala operowo-operetkowa” w Łańcucie, „Benefis Wojciecha Pszoniaka” w Gliwicach oraz ”Wiolinem i basem” Lucjana Kydryńskiego i „MDM po godzinach” Wojciecha Manna i Krzysztofa Materny. Opera „Carmen” zrealizowana w Ruinach Teatru Miejskiego w Gliwicach z jej udziałem została zarejestrowana na DVD. Jej głos doceniony został również w polskim dubbingu: Księżniczka Aurora (teksty i piosenki) w filmie wytwórni Disney’a, „Śpiąca królewna”, „Pinokio”.

W 2009 roku została odznaczona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem „Zasłużony dla kultury polskiej”, a w roku 2017 Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. Związek Artystów Scen Polskich przyznał Małgorzacie Długosz w roku 2003 Dyplom Uznania za wybitne osiągnięcia w sztuce wokalno-aktorskiej na Scenach Teatrów Muzyczno-Operetkowych i za całokształt pracy artystycznej, a w 2012 roku uhonorował ją najwyższą nagrodą ZASP – statuetką Ariona.

Obecnie jest solistką Sceny ORFEO i współpracuje z teatrami operowymi oraz muzycznymi w Polsce.